Wat filosofen al langer dachten lijkt nu ook steeds meer wetenschappelijk bewezen te kunnen worden. Verlaten voelt net zo erg als verlaten worden in de liefde. Lange tijd werd gedacht dat iemand die een einde aan de relatie maakte geen recht had op liefdesverdriet. Dat dit een onjuiste gedachte is wordt op basis van een aantal zaken echter steeds duidelijker. Dit komt vooral omdat een groot deel van het proces dat doorlopen wordt zowel voor de verlatende persoon als door de verlate persoon hetzelfde is. Het is dan ook sterk te vergelijken met het ervaren van een gevoel van rouw.
Liefde blijft bestaan
Voor de persoon die verlaten wordt is het vooral lastig om de liefde die nog gevoeld wordt los te laten. Vooral de vraag waarom er een einde aan de relatie is gekomen blijft daarbij vaak een sterke rol spelen. Ondertussen worden in het lichaam allerlei hormonen aangemaakt die de stress verder versterken. Dit is dan ook de reden waarom sommige mensen fysieke pijn kunnen ervaren bij het verbreken van de relatie. Omdat deze zaken vooral aan liefdesverdriet worden gekoppeld leek het onlogisch dat de verlatende partij dezelfde ervaringen kon opdoen na het verbreken van de relatie. Toch is er een overeenkomst.
Het gevoel van rouw
Het juist het gevoel van rouw waar de overeenkomsten tussen beide partijen zit. Ook wanneer je degene bent die de relatie beëindigt is het namelijk zo dat er een deel van je leven verdwijnt. Hoewel dit natuurlijk wel een eigen keuze is, betekent dit niet dat er geen gemis optreedt. Dit betekent dus ook dat er hormonen worden aangemaakt die ook door zij die worden verlaten of door mensen die iemand na overlijden moeten gaan missen worden aangemaakt. Dit zorgt ervoor dat ditzelfde, vergelijkbare gevoel ook door degene die besluit tot beëindiging kan worden ervaren. Zo kan iedereen dus last van dit verdriet krijgen.
Lees hier meer over verlatingsangst.